Hey hallo! Leuk dat je dit leest.
Mijn naam is Marcel Versteeg en ben 25 jaar. Bevriend met Lotte en Gerco, ik denk al een jaartje of 12 a 13.
Er werd gevraagd een stukje te schrijven en daarin mijn motivatie te benoemen, maar even serieus. Hoe kan je zoiets niet willen doen als je dit van dichtbij hebt meegemaakt.
Hoe hart verscheurend is het om je kleine daar te moeten achter laten terwijl je zelf compleet machteloos staat. Hoe hartverscheurend is het om naar huis te moeten gaan en de deur van de babykamer te openen terwijl er niemand is.
Alleen al met die gedachte wil je iets terug kunnen doen. Dat doen we dus! Op deze manier hopen wij als team ons steentje te kunnen bijdragen zodat het Ronald Mcdonaldhuis voor altijd kan blijven bestaan.
Dit gun je niemand, maar als het dan gebeurd dan hoop je toch dat er van die geweldige mensen zijn die zichzelf dag en nacht inzetten en ervoor zorgen dat je bij je kleine kan zijn.
Mocht je dit lezen, het raakt je en je kan iets missen. Steun het Ronald Mcdonaldhuis of dit nu via een van ons is of niet. Het word zeer gewaardeerd.❤️
