Toen mijn vriendin op een dag opbelde dat ze met spoed met hun zoontje naar het UMCG in Groningen moesten schrok ik enorm. Niet alleen de zorgen om hun kleine man maar ook om hoe zij zich zelf als ouders ver van huis moesten redden. Gelukkig was er plek in het Ronald Mc Donald huis.
Iets wat ik voor die tijd alleen van naam kende. Ik ben een paar keer geweest om wat boodschapjes te brengen of te koken, meer kan je helaas niet doen als omstander. In het huis zag ik bij haar en andere ouders hoe enorm belangrijk het is om heel dichtbij je kind te zijn voor als er iets is. Maar ook dat het minstens zo belangrijk is om je even terug te kunnen trekken en op adem te komen van alle hectiek. Toen vanuit deze sterke en veerkrachtige moeders het idee kwam om via deze weg iets terug te doen was de keuze snel gemaakt om mijn steentje ook bij te dragen!
