Jaren geleden verbleef ik zelf in Huis Utrecht toen het heel slecht ging met onze jongste dochter. Gelukkig kwam het met haar helemaal goed! Ik ben nog steeds dankbaar voor deze rustplek in het oog van de storm. Een plek die mij in staat stelde dag en nacht in een oogwenk naast haar bed te staan. Om iets terug te doen voor het Huis interview ik al jaren andere ouders voor het donateursblad Thuis. En al hun verhalen bevestigen wat ik al wist en zelf aan den lijve ondervond: de Huizen zijn echt onmisbaar! Daarom loop ik graag een dag en een nacht geld bij elkaar voor het Huis. Zodat ook andere ouders, net als wij toen, dag en nacht dichtbij hun zieke kind kunnen zijn. Help je mee door mij te sponsoren?
